Poëzie Marit Hettinga




Gedichten komen in mij op, als vanzelf. Ze geven me inzicht. 

Thema's zijn: Levenskunst, Mindfulness, Psychische dienstverlening en schilderen.

Open Dichten

Soms lijk ik wel een dichtkanon
En breken woorden open
wat ik eerst nog niet inzien kon
komt er zo uit mijn gedachten lopen
Gewoon verwoorden kan ik niet altijd
maar wanneer ik echt ontspan
spint er als het ware een web
die woorden zomaar vangt
Mijn inzicht plots completer maakt
Zelfs een klankje er aan hangt


 




Ons steentje

Sta je stil
bij wat je wil
met je gegeven kwaliteiten
Niemand anders valt te verwijten
hoe wij straks terugkijken op onszelf 

Waarin investeer
en leer
ik wat ik zou willen doen
Niet alleen voor alleen mezelf
Niet voor die €tien miljoen

Het is ons eigen steentje
dat we deels dragen in ons eentje
Een kiezel of een rots

Met evenveel trots
dragen we samen bij
aan waar nodig
En dat maakt jou
zo'n échte kei 



 





De échte hulpverlener

Zoals ik jou zie
zo zie ik ook mezelf;
Een mens met verschillende kanten

In waarde gelijk
en als ik naar je kijk
zie ik niet zomaar één van mijn klanten

Oprecht betrokken
en met aandacht
staan we samen
voor je problemen of klacht

Wanneer je vertelt
dan luister ik goed
Niet alleen naar je woorden
maar naar wat het met je doet

En als vanzelfsprekend,
wanneer ik iets niet begrijp,
vraag ik naar wat het betekent
Want ik ben ook niet 'alwetend'
Die illusie ben ik al lang kwijt 

Ik vertel ook over mijn leven
wanneer je daar naar vraagt
of als ik er iets mee kan weergeven
voor jou er iets er mee bijdraag

Eens leerde ik dat afstand en rationaliteit
verdeling en protocollen
wanneer er iemand leidt
ons helpt in onze rollen

Maar beter sta ik dichterbij
Laat ik mezelf ook zien
Ik ben een veilig klankbord
Dát is wat je verdient

 





Groei

Geluk en pijn gaan hand in hand
't Is als prachtige rozen
die niet groeien in in wit zand

De vuile aarde
is zo van waarde

Als  ruwe diamanten
geslepen door onze levens
tot schitterende wezens
met vele mooie kanten

 
 





As my two hands
Ik heb hier twee handen
beide gelijk
Dat rechts schrijft en schildert
en links de verf aanreikt
maakt niet dat rechts
daarvan de eer opstrijkt

Mijn handen natuurlijkerwijs
stemmen af op elkaar
Doen lang niet hetzelfde
Voor niemand iets raars
.
Wanneer ik eens timmerde
en links sloeg niet hier, AU! maar daar
verzorgde hij meteen en liefdevol
zonder twijfel of maar

Zonder dat hij rechts daaraan later..
nog eens goed herinnerde

En nooit was het rechts die zei
'Wat overkomt mij!
Hier met die hamer
Hier met de hand!
Oog om oog tand om tand'

Dus wanneer ik het soms niet begrijp
Stevig in mijn handen knijp
Voel ik zonder verstand;
De waarheid ligt in mijn hand
Althans degene die ik het liefst aangrijp


       (Geïnspireerd door een lezing van Monnik Tich Nhat Hahn)





                                                           
 

Altruisme
Zo mooi om te zien
hoe de bijen bouwen
Aan hun gezamenlijke plek
die voor hen de wereld is
Elkaar gewoonweg vertrouwen

bereid zich op de te geven voor hun stek
Functioneren als één organisme
Dat is Altruïsme





 
Zijn 
Wie ik ben
is niet hoe hard ik ren
Maar of ik beweeg met plezier
Niet wie ik zoal ken
of waarmee ik mezelf verwen
maar oprecht te zijn
in dit moment hier

Je bent niet je ziekte
of het gezond
Je bent niet je rijkdom
Je bent niet de wond

 Nee wie we écht zijn
is eigenlijk heel semier
Een waardige kern
zoals in elk mens en dier
Die schaaft en kan leren
en soms een beetje kliert
Wat we lijken van buiten
dat is maar een manier

  
 


 
Hulpverlenen
Hoeveel we het ook willen
Hoe krachtig je ook bent..
Het luisteren naar een ander
en hoe je iemand kent
hangt af van in de mate
je ook luistert naar jezelf

Gevoelens diep van binnen
en wat je lichaam je vertelt
Dat is waar we beginnen
voordat je een ander helpt
 
  


 
The Ego
Your imaginary you
Creation of what you believe is true
Tough as it is
let go of this
and just have another new view

Discover the air
Let go of old 'flair'
and experience whatever is new

 
 






 

Zelfingenomen

Kijk mij eens
Hoe goed ik ben
Kijk mij eens hoe sterk
Kijk eens wie ik allemaal ken
Kijk hoe hard ik werk

Kijk eens wat ik
allemaal kan
Kijk dan
Kijk!

Ik voel me altijd opperbest
net beter dan de rest

Terwijl men ziet..
Die gaat als een kiviet!
Maar wel een beetje grotesk

Vol van zichzelf
Die komt er wel..
maar ergens ook helemaal niet



 




Inspiratie
Als onverwachte cadeautjes
Zie ik zo hier en daar
De mooiste 'schilderijen'
Nog niet gemaakt, niet klaar 
Die mooie samenspellen
Van kleuren, vorm en licht
Die geven inspiratie
Een lach op mijn gezicht

Het liefst onthoud ik alles
En vereeuwig ik elk beeld

Maar wat is er nou mooier
dan gewoon genieten
van wat er hier nu speelt
 
 
 
  
 


Passie

Bedachtzaam giet ik verf
en kleuren komen samen
Een beeld komt weer tot leven
Een gevoel kan ik vertalen
Weer verwonder ik me even
terwijl ik hurkend wacht
op volgende ideeën
Ik voel mij zielsgelukkig
Hier wil ik verder mee


 


 
Vrijheid
Bevrijd uit het web
van andermans ideeën
Van mijn eigen gedachten
over wat anderen verwachten

Voel ik mijn eigen wil
En kijk ik slechts vanuit
die fijne eigen bril
Voelt 't zoveel zachter
Ach meningen zoveel

 
 
 


 
Sportief

Elke tegenstander
die ons drijft
ons drilt
ons grijpt 

Iets geeft dat ons verandert
Dat ons laat groeien
door de tijd

Hij laat je zweten
of dingen weten
Hij is soms net wat jou nu dient
wat jou versterkt
Zo nietsontziend

Voor heel even
maakt dat hem ook..
Je allerbeste vriend

 
 
 





Mindfull schilderen

Wat Mindfull Art geeft
is wat er borrelt en leeft
Wat er opkomt in dit moment hier

Dat wat niemand bedacht
vanuit binnen, een kracht
ontstaat met enorm veel plezier

Wanneer ik er aan werk
ook mezelf versterk
voel ik mij thuis
En tegelijk.. avonturier!

 
 
 
 


 
Wereldburger

Wij mensen zien onszelf te vaak
als mystieke wezens
Superieur aan de natuur

Alsof we die verlaten
Geven we onszelf meer kleur
door te meten met twee maten
 
 
 


 
 
Meditatie

Momenten vrij van gedachten
Verzachten
Geven mij kracht
Inzicht
En licht
Over wat eerst in duisterheid lag
 
 
 


 
Onzeker

Vergelijkend met anderen
Knokte ik vaak hard
wilde ik veranderen
Of was ik wat verward 

Kritisch naar buiten en naar binnen
leek er dan een plek te winnen
Tijd was het om opnieuw te beginnen
 Ik haal adem en verwonder me
geen mens staat boven
of onder me

 
 
 


 



 
 
Wiens beperking


Elk etiket
dat je op iemand zet
beperkt je in jouw eigen leven 

Want zonder respect
ja lijk jij goed gebekt
Maar voelt het slechts sterk voor heel even

Je gemiste kans
is jouw eenzame dans
Kom, probeer zonder oordeel te leven

 
 
 

  
 
Simplicity

Ik zie sterren
steeds meer
hoe minder ik probeer

Fonkelend alsof ze spreken
Zo hangend boven mijn deken
Of ze mij vragen..
waarom toch zoveel
naar de schermpjes wordt gekeken
 
 
 
 


 
 
Schelle stilte

Zwemmend in oneindigheid
wanneer je los laat
Angstvallig pak je de kant
en klim je weer
naar de drukte die je zo eigen is

Bewondering voor jou
dat je steeds toch steeds weer
die rust opzoekt
Naar daar waar je pijn voelt
maar ook je kracht ontwaakt

Een stapje verder
door juist een stapje terug te gaan

 
 
 
 
 


'Present' ookwel cadeautje

Gewoon je oprechte aanwezigheid
Zonder invloedrijk te zijn
Zonder dat je wil veranderen
Wat er omgaat in anderen
Maakt je gezelschap zo al fijn 

Geduldig hier
en je echtheid
maakt dat je iets in de ander bevrijdt
Lijkt simpel
maar toch iets dat menig mens mijdt



 
 



 
Even stilstaan


Ik wacht
Glimlach
Voel hoe zacht
Geen tijd, geen dag of nacht
Geen controle, geen macht


Gedachten gaan
blijf ik nog even staan
Nog heel even
En besef
Hoe in vrijheid
ik mag leven

 
 
 
 

 


Ervaringsdeskundige
 
Zo ontzettend knap
Hoe je van onderaan de trap
Naar boven wist te klimmen
Opnieuw wist te beginnen
Vanuit je pijn
Zo ondermijnd
Nu mensen inspireert
 
Door zelf veranderen
help je anderen
Het heelt hen keer op keer 
Heel waardevol
Een sleutelrol
Waar ik zo veel van leer

 
 
 



 
Vriendschap


 Vriendschap is
een schaterlach
omdat je niks zei
maar precies hetzelfde zag

dat wat je vertelt
niks te maken heeft
met wat je echt meldt
maar gewoon wat er leeft

Dat vertrouwen er is
op de juiste intentie
en niemand zich druk maakt
over tijd en frequentie


Verbondenheid
soms kort
soms al zoveel tijd
 Ik realiseer het me
vol dankbaarheid

 
 
 



 
Nu
 
We zijn niet ons verleden
Maar t groeien zijn we wel
Ik leef nu in het heden
maar vooral vanuit mezelf

Mijn wensen, mijn dromen
Laat het binnenkomen
Ik trek aan vanaf nu
waar ik niet eerder van kon dromen

 
 
 
 

 
Vertel mij maar niks
 
Ze zitten er soms tussen
Die best mij willen sussen
Wat ik vertel
dat weten ze wel
Een beetje van die cactussen

Zo dicht
Geen licht
op kwetsbaarheid
Wat weet jij nou meid
zoveel?

Nou niet extreem
maar geen probleem
Voor hier weet ik mijn deel

 En ik wens jou
dat moment
wanneer je het herkent
Hoewel je nu je vuisten balt
dat eens het kwartje valt

 
 




Los

Een vrijer bestaan
zet verwachting onderaan
Ik hoef ook geen oordeel te geven
..eerste gedachten als de waarheid te beleven 

Een korreltje zout
is waar ik van houd
Want hoe het echt ontvouwt
bepaalt toch steeds weer
het leven



 
 
 

 

Onderdeel van het geheel

Ik keek vroeger veel naar anderen
Van daaruit deed ik mijn best
Soms te blijven soms te veranderen

Keek ik steeds naar de rest
Alsof zij het wel wisten
Zich nooit vergisten
las ik mezelf de les

Het hoeft niet meer
niet meer het zeer
van dansen naar een maatstaf..

Geef jezelf geen straf
voor écht zo leven
zoals je werkelijk wilt
Jezelf optilt en verder kan kijken
dan al die mensen 
die op elkaar lijken







Leven leren kennen

Vanuit je hart gezien
niet met je hoofd en ogen
Zie je jouw echte waarheid
en bezit je mededogen

Vaste kronkels vervlogen
raak je ballast kwijt
Leer de wereld kennen
Opnieuw zo door de tijd
Leuk om je tegen te komen
zo los in eigenheid

 
 


  


(Tags: Marit Hettinga, Marietjes Hettinga, Mariet Hettinga)